چرا آمریکا باید ارزهای دیجیتال را ممنوع کند؟

چند روز پیش وال استریت ژورنال یک مطلب را منتشر کرد مقاله چارلی مانگر با عنوان «چرا آمریکا باید تحریم کند عضو سازمانهای سری ومخفی ".

Munger در ایالات متحده یک موسسه واقعی است، نه تنها به این دلیل که او 99 ساله است و 45 سال است که در بخش مالی در بالاترین سطح کار می کند، بلکه عمدتا به این دلیل که او دست راست وارن بافت است.

با وجود اینکه مانگر 45 سال است در امور مالی و سرمایه گذاری فعالیت می کند، اما وکیل است، بنابراین به مسائل حقوقی بسیار توجه دارد. او همچنین به هیچ وجه متخصص فناوری و نوآوری نیست.

مقاله وال استریت ژورنال

مقاله ای که او برای وال استریت ژورنال نوشت، بحث های زیادی را به همراه داشت، تا حدی به این دلیل که حاوی برخی مزخرفات واقعی است.

پرطمطراق ترین آن، که در مرز مزخرفات قرار دارد، فراخوان صریح از دولت ایالات متحده برای مثال زدن از کمونیست های چینی است.

در طول مک کارتیسم در دهه 1950، جمله ای مانند مانگر حتی می توانست برای او مشکلات مالی جدی ایجاد کند و او باید بهتر بداند زیرا در آن زمان تقریباً 30 سال داشت.

در واقع او به صراحت نوشت:

«ایالات متحده پس از تحریم ارزهای دیجیتال چه باید بکند؟ خوب، یک اقدام دیگر ممکن است منطقی باشد: از رهبر کمونیست چین به خاطر مثال عالی اش از عقل سلیم تشکر کنید.

به عبارت دیگر، او از ایالات متحده دمکراتیک، که در آن آزادانه زندگی می‌کند و در آن رشد می‌کند، خواست تا با الگوبرداری از یک دیکتاتوری توتالیتر، که این دیکتاتوری را عالی و عقل سلیم می‌داند، کاری غیرلیبرال و آزادی‌کشی انجام دهد.

چنین استدلال بیهوده ای تردید جدی را در این مورد ایجاد می کند که آیا مانگر در سن ارجمندش هنوز از توانایی های ذهنی کافی برای تشخیص آزادی و دیکتاتوری برخوردار است، به طوری که حتی این شک را ایجاد می کند که او دیکتاتوری را که مطیع اراده خود است به یک آزاد ترجیح می دهد. حالت.

باز هم چنین توهمات قدرت مطلق در افراد دارای قدرت زیاد غیر معمول نیست.

انتقاد

انتقاداتی که علیه مقاله او مطرح شده است بسیار زیاد است، به طوری که اشاره واضح او به برتری ادعایی "اخلاقی" دیکتاتوری چین، آشکارا طرفداران بسیار کمی پیدا کرده است.

ایالات متحده نه تنها یک کشور آزاد است، بلکه اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی ها به آن افتخار می کنند. در سایر نقاط جهان نیز، دقیقاً در برابر آن ظلم هایی که بر انکار آن ها اصرار دارند، مانند چین در وهله اول، جزو سنگرهای آزادی ها و حقوق شهروندی محسوب می شوند.

فقط مانگر یک مؤسسه واقعی است، و اگرچه اکنون به نظر می رسد سن در او بر عقل غالب است، او هنوز هم حامیان متعددی دارد.

در واقع او در برخی از بخش‌های مقاله‌اش، اطلاعات صحیحی را گزارش می‌کند، اما نتیجه‌ای که به آن می‌رسد ناهنجار است.

حتی رئیس او، وارن بافت، اکنون بسیار پیر است و با ارزهای رمزنگاری شده بسیار مخالف است، و در طول دهه ها نشان داده است که همیشه قادر به درک نوآوری نیست. سپس، رویکرد بافت و مانگر برای سرمایه‌گذاری بسیار در مورد تجزیه و تحلیل گذشته است، و بسیار کمی در مورد جستجوی نوآوری‌های اولیه است که می‌توانند آینده‌ای عالی داشته باشند بدون اینکه هنوز فرصتی برای ایجاد یک گذشته محکم داشته باشند.

پوچ های دیگر

مانگر در مقاله خود می نویسد که ارز دیجیتال یک قرارداد قمار با تقریباً 100 درصد مزیت خانه است.

این در مورد بسیاری از ارزهای رمزنگاری شده صادق است، اما برای بیت کوین که همراه با اتریوم و استیبل کوین ها 80 درصد از بازار کریپتو را در اختیار دارند، اصلاً صادق نیست.

بیت کوین یک قرارداد نیست و حتی «خانه» هم ندارد زیرا ساتوشی ناکاموتو پروتکل عمومی و منبع باز خود را به بشریت داده است.

با این حال، مانگر برای دانستن و درک این چیزها بسیار خارج از صنعت کریپتو است. علاوه بر این، او یک وکیل است که بیشتر به مسائل نظارتی صرف علاقه مند است تا به نوآوری واقعی، به ویژه زمانی که مقررات فعلی را به چالش می کشد (که همیشه می توان آنها را تغییر داد).

در واقع، از مقاله منتشر شده در وال استریت ژورنال مشخص است که منگر به طور خاص به ارزهای دیجیتال صادر شده توسط شرکت ها اشاره می کند، بنابراین اشتباه بزرگی را مرتکب می شود که به طور کامل نادیده گرفته شود که این ارزها تنها بخش کوچکی از بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل می دهند.

انبوهی از انتقادات، اغلب کاملاً معقولانه، که به خاطر این مقاله ژولیده، آزادی‌کشی، و بسیار ضعیف نوشته شده، به وضوح نشان می‌دهد که بهتر بود آن را رها می‌کرد و از شرمندگی غیرضروری مانند این اجتناب می‌کرد. . حداقل به این دلیل که کاربرد چنین مقاله ضعیف کمی بیشتر از صفر است.

اما احتمالاً در سن و سالش، او می تواند به سادگی از پس آن بربیاید و هر مزخرفی که می خواهد بنویسد، زیرا کسی که به او گوش می دهد به هر حال او را پیدا می کند.