با افزایش بازده، آیا خرده فروشان به یک افسر ارشد بازگشت نیاز دارند؟

سه ماهه پایانی سال خرده‌فروشی زمانی است که صنعت آسیب‌هایی را که مشکل سرسختانه بازدهی به خطوط پایین وارد کرده است، در نظر می‌گیرد. این سال مالی (منتهی به 31 ژانویه برای اکثر شرکت ها و مارک های خرده فروشی) از نظر همه حساب ها یک رکورد خواهد بود. تخمین زده شده توسط فدراسیون ملی خرده فروشی به بیش از 816 میلیارد دلار کالا.

این حدود 16 درصد از کل فروش خرده فروشی برای سال بازدهی است، در حالی که دو سال پیش حدود 10 درصد بود.

اعداد تک بعدی هستند، بنابراین به نظر می رسد تمرین مفیدی برای قرار دادن این یکی در متن باشد.

بازگشت یک کابوس است.

شرکت‌ها می‌توانند کار پردازش بازده را برون‌سپاری کنند، اما آن‌هایی که مجبور به استخدام کارمندان، اجاره انبارها، پرداخت هزینه حمل‌ونقل و کشف نحوه شناسایی کالاهای قابل فروش مجدد نیستند، از مزیت بزرگی برخوردارند.

اکثر کالاهایی که قابل فروش نیستند، پوشاکی هستند که احتمالاً در بالای کوهی از پارچه های در حال سوختن در جایی در هند یا محل دفن زباله در غنا قرار می گیرند. گزارش اخیر بلومبرگ اخیراً با افشای شدید شکاف بین وعده پایداری برندها ("ما منسوجات جدید را بازیافت می کنیم!") و واقعیت ویرانگر (فقط 1٪ استفاده مجدد) این مشکل را از بین برد.

زمانی که میانگین حاشیه سود خالص خرده فروشان عمومی کمتر از 2.5 درصد باشد، بازدهی بسیار پرهزینه است.

هر سال، دست‌نویسی شروع می‌شود، اما راه‌حل‌های خوب بسیار اندک بوده است. امسال شاهد انفجاری از علاقه به یک کنسرت جانبی عجیب بودیم، نسخه ای از غواصی در زباله دان. مردم صدها یا هزاران دلار برای پالت های مخلوط کالاهای برگشتی می پردازند. ده‌ها ویدیوی یوتیوب از افرادی وجود دارد که پالت‌ها را باز می‌کنند و می‌افزایند که چقدر می‌توانند فروش مجدد چیزهایی را که قابل نجات است، انجام دهند. یکی از شرکت ها، Woot، برنامه ویژه ای را اجرا کرد: 10 دلار برای یک منظره نادیده.کیسه ای مزخرف"

یکی از ایده های متفکرانه تر در کریسمس ظاهر شد ستونی در وال استریت ژورنال. دو تن از دانشگاهیان دانشگاه تنسی به این موضوع نگاه کردند و از خود پرسیدند: «چرا خرده‌فروشان گام‌های مهمی برای بهبود فرآیند بازده و جلوگیری از تخریب سودآوری خود برنداشته‌اند؟» آنها به این نتیجه رسیدند که اکثر خرده فروشان "هزینه واقعی بازده را دست کم می گیرند." در نتیجه، توجهی که سزاوار C-suite است را به خود جلب نمی کند.

نویسندگان، آلن مالینگ و توماس گلدزبی چیزی شبیه به افسر ارشد بازگشت پیشنهاد می کنند. "اولین گام در حل مشکل، انتصاب یک مدیر مسئول برای فرآیند بازگشت پایان به انتها است. و سپس یک شرکت باید هم رضایت مشتری و هم هزینه دقیق بازده را اندازه گیری کند.

ایده‌های خوب بیشتر: راه‌هایی برای «محدود کردن بازده قبل از وقوع، در فرآیند پیش‌فروش» بیابید. توضیحات محصول را بهبود بخشید «تا مشتریان درک بهتری از آنچه می‌خرند داشته باشند».

این سهم من است: از مشتریان بپرسید که آنها چه فکر می کنند، چه می خواهند، و چه انتظاراتی از برندهایی دارند که به دنبال کسب و کار و وفاداری آنها هستند.

اگر هیچ چیز دیگری نباشد، مصرف کننده امروزی سزاوار حقیقت است که چه اتفاقی برای بازگشت می افتد و شاید این دانش بر رفتار تأثیر بگذارد.

در هر صورت، چیزی برای دادن است.