پیچیدگی های یک نیروی کار چند نسلی

کار همیشه یک تلاش چند نسلی بوده است. از اجداد شکارچی ما که به جوانان خود آموزش می‌دهند تا سیستم شاگردی، موفقیت در کار اغلب به انتقال خرد نسل‌های قدیمی‌تر به نسل جوان وابسته است.

اکنون، ما خود را در یک دوره پیچیده می بینیم که در آن شاهد کار کردن این چهار نسل با هم هستیم:

• بچه های بومرز
• نسل X
• نسل Y (معروف به هزاره ها)
• نسل Z

با توجه به تغییرات گسترده در محل کار در چند دهه گذشته، خرد متعارف محل کار نیز تغییر کرده است.

اخلاق کار پس از جنگ

پس از جنگ جهانی دوم، اقتصاد نیاز به رشد داشت و نیروی کار در همه جا تحت تأثیر کمبود رکود بزرگ و فداکاری های سال های جنگ قرار گرفتند. موفقیت به عنوان ساعت های طولانی و کار سخت با یک غرامت معین رد و بدل می شد. مردم عموماً می‌دانستند که چه چیزی باعث ایجاد یک کارمند خوب می‌شود - و چه چیزی باعث نشد - و کسی مشتاق بود که جای شما را بگیرد اگر شما شغلتان را دوست ندارید.

در نتیجه، بیبی بومرها یک انتظار نسلی از اعتیاد به کار را به ارث بردند که در آن «سخت کار کن و سرت را پایین نگه دار» شعار غالب شد.

نسلی از ریسک پذیران

این تمایلات معتاد به کار با ورود نسل X به نیروی کار ادامه یافت. آن‌ها بسیاری از ویژگی‌های پیشینیان بومر خود را منعکس می‌کردند، اما همچنین کارفرمایان را به حوزه کاری که قبلاً مشخص نشده بود، مانند ریسک‌پذیری و انعطاف‌پذیری بیشتر، سوق دادند.

این همیشه یک تغییر خوشایند نبود، زیرا نیروی کار Gen-X به عنوان "تنبل‌ها، ناله‌زنان، و بدقول‌ها" توصیف می‌شدند، نه اینکه به یک بدنام اشاره کنیم. واشنگتن پست مقاله ای که توصیه گزنده ای را ارائه می کرد: "بزرگ شدن، خرچنگ ها."

با این حال، بعداً، Gen-X به خاطر روحیه نوآورانه‌اش که در افرادی مانند استیو جابز و جف بزوس دیده می‌شود مورد احترام قرار گرفت - و ممکن است ما نیز کرت کوبین را مورد توجه قرار دهیم.

نسل هزاره

Gen-Y، همچنین به عنوان Millennials، پویایی محل کار را تغییر داد و به دلیل دستمزدی که دریافت می‌کردند، در مسیری برای تغییر اساسی کار بود - گزارش شده 68 تریلیون دلار از والدین Baby Boomer و Gen-X تا سال 2030 آنها را به عنوان یکی از ثروتمندترین نسل های تاریخ معرفی کرده اند.

بحران‌های مالی سال‌های 2008 و 2020 که زمانی به طور گسترده به عنوان «حق» معرفی می‌شد، تصویر متفاوتی را برای بسیاری از هزاره‌ها ترسیم کرده است که برای کار معنادار ارزش زیادی قائل هستند.

بومی های دیجیتال

و اکنون Gen-Z را داریم، اولین نسلی که به طور کامل با اینترنت در زندگی خود بزرگ شده است، دیدگاه آنها تحت تأثیر رسانه های اجتماعی، تلفن های هوشمند و جریان بی پایان محتوا قرار گرفته و شکل گرفته است.

مانند هزاره‌ها یک قدم جلوتر از آن‌ها، می‌بینیم که Gen-Z مکالمه را بیشتر تغییر می‌دهد تا جسورانه بپرسد که چگونه یک شرکت با شان ارزش‌ها و انتخاب کاری که با زندگی آن‌ها همخوانی داشته باشد، نه برعکس. تصور اینکه برای موفقیت به تحصیلات دانشگاهی رسمی نیاز است در میان کارگران Gen-Z کاهش یافته است. با این حال، آنها عمدتاً یک جمعیت جاه طلب هستند که در عوض با این ایده هدایت می شوند که هر کسی در صورت داشتن فرصت می تواند موفق شود.

چگونه نسل ها با هم کار می کنند

وقتی این طیف وسیعی از انتظارات را در یک محل کار دارید، تعجب آور نیست که برخی ناهماهنگی ها و ارتباطات نادرست را پیدا کنید. دانستن تفاوت‌های نسل‌ها می‌تواند در ارسال پیامی که به آنها می‌دهید، به‌ویژه در مورد انتظاراتشان از پاداش، بسیار مفید باشد.

به عنوان مثال، هزاره ها به دلیل گروهی از کارگران که دوست ندارند با بسیاری از هنجارهای سنتی محل کار مطابقت داشته باشند، به خوبی شناخته شده اند، بنابراین تلاش برای جا دادن آنها در یک جعبه نتیجه معکوس دارد. برنامه‌های بازنشستگی، اگرچه مفید هستند، اما ممکن است به اندازه نرخ مشابه بدهی دانشجویی یا توانایی نقد کردن PTO خود برای یک هدف بزرگ، برای آنها علاقه ایجاد نکنند. توانایی دیجیتال، موضع در مورد مسائل اجتماعی، توسعه حرفه ای و انعطاف پذیری در تصمیم گیری های کاری آنها بیشتر از نسل های قبلی وزن دارد.

شرکت‌ها، به‌ویژه رهبران و رهبران منابع انسانی، باید کار سختی را برای یادگیری و بازتاب ارزش‌های نسل‌هایی که در نیروی کارشان نمایندگی می‌کنند انجام دهند و در عین حال فضایی را برای نسل بعدی باقی بگذارند. همانطور که برای چند نسلی کردن کسب و کار خود تلاش می کنید، باید از خود بپرسید: "چگونه دیدگاه های نسل من بر سیاست ها، رویه ها و پاداش های ما تاثیر می گذارد؟"

سپس بپرسید: «نسل‌های دیگر برای چه چیزی ارزش قائل هستند که ما بتوانیم در پاداش‌های خود کار کنیم؟ آیا راهی وجود دارد که بتوانیم انعطاف‌پذیری را برای جذابیت برای نسل‌های مختلف اضافه کنیم؟»