خوب یا بد، برداشت‌های بصری از تولید انرژی بیشتر بحث‌های سیاستی آن را هدایت می‌کند. به همان اندازه که منظره زشت دودهای زغال سنگ و دوده روی ساختمان ها وجود داشت، به همان اندازه که نگرانی های زیست محیطی یا بهداشتی بود. منجر به تنظیم آنها شد. متأسفانه، انگیزه قابل درک انسان برای احاطه شدن توسط زیبایی یا اجتناب از زشتی در حال تبدیل شدن به NIMBY است.نه در حیاط خلوت من) و فعالان محیط زیست گمراه شده را به همراهان عجیب و غریب تبدیل می کنند، که به طور ناخواسته در هماهنگی برای آسیب رساندن به محیط زیست و جلوگیری از تحول انرژی آمریکا عمل می کنند.
این یک پدیده حاشیه ای نیست. 10 شهرستان قرمز عمیق در اوهایو اخیرا ممنوع شده است پروژه‌های بادی و خورشیدی صرف‌نظر از شایستگی‌های فردی آنها با استفاده از ممنوعیت‌های عمومی و قوانینی که برای محافظت از خفاش‌ها طراحی شده‌اند. فعالان محیط زیست در ورمونت آبی تیره با موفقیت سنگ اندازی شد یک مزرعه بادی و بسیاری از دستاوردهای انرژی بادی ورمونت را خنثی کرده اند. مخالفت موفقیت آمیز با خطوط لوله گاز در سراسر نیوانگلند منجر به این شد سوزاندن نفت کوره سنگین که به محیط زیست آسیب می رساند و به هیچ کس کمک نمی کند. حومه‌های لاس‌وگاس با موفقیت بزرگ‌ترین پروژه انرژی خورشیدی این کشور را مسدود کردند. کویر دور افتاده. شورای شهر نیوجرسی شجاعانه علیه یک پروژه بادی فراساحلی تجمع کرد حتی قابل مشاهده نبوده اند از ساحل
NIMBYism فقط پروژه های محلی را از مسیر خارج نمی کند. همچنین مانع از سیاست ملی دوستدار محیط زیست می شود. نوادا NIMBY با موفقیت کشته شد کوه یوچه پروژه ذخیره‌سازی زباله‌های هسته‌ای، که می‌توانست تولید انرژی هسته‌ای را در دهه‌های پیش تقویت کند و از بسیاری از مشکلات مرتبط با کربن جلوگیری کند. منطق شامل استنادات مشکوک از تصادف در جزیره سه مایل (که دقیقاً طبق برنامه عمل کرد و به هیچ انسان صدمه زد) و دیگر دروغ های سبز شسته در مورد انرژی هسته ای. علیرغم اینکه انرژی هسته ای از نظر آماری یکی از امن ترین، ارزان ترین و کارآمدترین منابع NIMBYism دارای قدرت است به طور مداوم مانع شده است پذیرش انرژی هسته ای
NIMBYism با فناوری‌های «ترسناک» مانند انرژی هسته‌ای متوقف نمی‌شود. یک خط لوله پیشنهادی در سال 2008 برای اتصال انرژی آلبرتان به زیرساخت‌های انرژی موجود در آمریکا از طریق یک مسیر کوتاه‌تر، هزاران مایل از زمان سفر را کاهش می‌داد، به نیاز به حمل‌ونقل ریلی کمکی نسبتاً ناکارآمد و آلوده پایان می‌داد، کل ردپای کربن مرتبط را کاهش می‌داد و امکان ارزان‌تر را فراهم می‌کرد. انرژی. Greenwashed NIMBYism توانست این پروژه را نابود کند. این پروژه به مرکز یک بحث نابجا در مورد محیط زیست، معروف به خط لوله Keystone XL تبدیل شد که در اوایل امسال به پایان خود رسید در دور دیگری از تنش های سیاسی
مثال های بی پایان نشان می دهد که این یک مشکل دو حزبی در سراسر کشور است. با وجود شیوع این پدیده، 84 درصد از بزرگسالان ایالات متحده پشتیبانی ساخت نیروگاه های خورشیدی بیشتر، در حالی که 77 درصد موافق ساخت توربین های بادی بیشتر هستند. حتی انرژی هسته‌ای، با مشکلات تصویری مزمنش، همچنان از حمایت 35 درصد از بزرگسالان آمریکایی برخوردار است. حمایت از ساخت نیروگاه هسته ای بیشتر آمریکایی ها عموماً مزایای محلی و ملی این پروژه ها را می شناسند، در حالی که اتاق بازرگانی ایالات متحده حتی دریافت که تقریباً ٪۱۰۰ از تمام چالش‌های مرتبط با NIMBY علیه پروژه‌های انرژی سبز وضع شد.
انرژی NIMBYism ریشه‌های خود را در جنبش‌های ضد هسته‌ای دهه 1960 می‌گیرد، زمانی که چندین جامعه از اجازه دادن به شرکت‌های مجاور برای استفاده از انرژی هسته‌ای برای تولید انرژی خودداری کردند. NIMBYهای مدرن عمدتاً شهروندان طبقه بالا یا متوسط هستند که با پروژه‌های توسعه‌ای که ثروت آنها را از اقدامات خودشان مصون می‌کند، مخالف هستند، که اثرات جانبی منفی افزایش نتایج انرژی مرتبط با اختلاف درآمد را دارد. آنچه NIMBYism در حمایت مردمی فاقد آن است، با یک پیشتاز سیاسی بسیار با انگیزه و سازمان یافته جبران می کنند.
آنچه در اطراف می چرخد به اطراف می آید. NIMBYهای غنی از انرژی‌های تجدیدپذیر در هنر استفاده از فرآیند بررسی محیط‌زیست EPA و لفاظی‌های زیست‌محیطی برای سنگ‌بزنی پروژه‌های دوستدار محیط‌زیست، درست همانطور که برادرانشان گاز طبیعی و هسته‌ای را کشتند، تسلط دارند. چرخه به طرز غم انگیزی قابل پیش بینی است. از لفاظی های سیاره ای که بگذریم، NIMBYism منجر به کنار گذاشتن مسئولیت محلی می شود و در نهایت مانع از پروژه های انرژی می شود حتی اگر انتشار کربن مانند گاز و هسته ای را کاهش دهند.
دو راه عملی نسبتاً آسان برای مبارزه با این تسخیر نظارتی و ترغیب دولت‌های محلی و سازمان حفاظت محیط زیست برای تصویب پروژه‌های انرژی بیشتر وجود دارد. اولین مورد اصلاح فرآیند بررسی محیطی است تا کاهش انتشار کربن را نسبت به بار انتشار فعلی برای منطقه جغرافیایی مورد نظر در نظر بگیرد.
دومین راه عملی برای مبارزه با تسخیر نظارتی NIMBYism این است که ذینفعان آگاه از محیط زیست پول خود را در جایی بگذارند. محیط بانان، هر دو افراد فوق ثروتمند مانند نامزد دموکراتیک ریاست جمهوری 2020 تام استایرو سازمان‌های غیردولتی مانند صندوق دفاع از منابع طبیعی باید برنامه انرژی سبز خود را با خرید استراتژیک و اجاره مجدد زمین به پروژه‌های انرژی سبز، ترویج سازمان‌دهندگان مردمی YIMBY (بله، در حیاط خلوت من!) و به رسمیت شناختن تقاطع اجتناب‌ناپذیر امنیت انرژی آمریکا پیش ببرند. و محیط زیست این امر همچنین امکان ورود غیرمستقیم محلی را از طریق انتخابات فراهم می کند، جایی که رای دهندگان پروژه های انرژی سبز را می خواهند، نماینده منتخب آنها منطقه بندی را برای اهداف مزارع خورشیدی و بادی تسهیل می کند.
در بسیاری از موارد NIMBYism نگرش طبقات مرفه مرفه یا رای دهندگان نادرست است که بار سنگین اقتصادی قیمت های بالای انرژی را اشتباه درک می کنند.. مبارزه با تغییرات اقلیمی و تضمین فراوانی انرژی و امنیت آمریکا مستلزم انتخاب‌ها و فداکاری‌های متفکرانه و آگاهانه است. اگر می خواهیم کربن زدایی را حفظ کنیم، این قربانی ها باید به طور عادلانه توزیع شود.
منبع: https://www.forbes.com/sites/arielcohen/2022/09/14/nimbyism-is-a-bipartisan-energy-problem/