مالزی به شدت به داستان اقتصادی جدید نیاز دارد

سخت است که احساس خستگی نکنیم زیرا «CSI: مالزی» در حال آماده شدن از فصلی دیگر است که خطوط توطئه سیاسی بی‌نظم و پر هرج و مرج حاکم بر یکی از امیدوارکننده‌ترین اقتصادهای آسیا را به تصویر می‌کشد.

نه، نه کوالالامپور و نه پوتراجایا محل یکی از این رویه های جنایی محبوب نیستند. اما سیاست داخلی مدتهاست که این کشور غنی از منابع 32 میلیون نفری را در توجه ویژه به تمام دلایل اشتباه

دیدنی ترین داستان جنایی 13 سال گذشته ظهور، سقوط و تلاش برای بازگشت نجیب رزاق بود. داستان وحشی دوران نخست‌وزیری او در سال‌های 2009-2018 هنوز کیفیتی دارد که حتی فیلم‌نامه‌نویسان هالیوودی نمی‌توانستند چنین کیفیتی را ببینند.

شکسپیر الهام‌بخش کلیدی به نظر می‌رسید، زیرا پسر نخست‌وزیر دهه 1970 که شرکت مالزی را ایجاد کرد، قول داد که آفرینش پدرش را از بین ببرد - فقط برای بدتر کردن اوضاع. آن‌هایی که تعجب کرده‌اند که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا به‌جای «خشک‌کردن باتلاق»، اضافه کرد که موجودات بزرگ‌تر و بدتر به این نکته پی خواهند برد.

صندوق دولتی نجیب که در سال 2009 راه اندازی شد، 1Malaysia Development Berhad، در واقع به هالیوود راه یافت. بخشی از میلیاردها دلاری که ناپدید شد کمک کرد سرمایه گذاری فیلم پرفروش مارتین اسکورسیزی در سال ۲۰۱۳ «گرگ وال استریت» با بازی لئوناردو دی کاپریو.

گرچه نجیب بود محکوم به فساد در شکست 1MDB، یکی از بزرگترین رسوایی های پولشویی تاریخ، این مرد مدام به دنباله آن اشاره می کند. خوشبختانه، رای دهندگان در مالزی تمایلی به پروژه "نجیب 2" ندارند (مردم نجیب همچنان می گویند بمانید).

انور ابراهیم، ​​نخست وزیر جدید وارد شوید، که داستان او در نوع خود بسیار خیالی به نظر می رسد. داستان او در فصل اصلی «CSI: Malaysia» در اواخر دهه 1990 پخش شد.

در آن زمان، بحران مالی آسیا کشورهای همسایه اندونزی، کره جنوبی و تایلند را به هم ریخت. سفته بازان سپس به سمت مالزی رفتند، که آن را آماده کاهش ارزش پول می دانستند. یکی از سرکردگان - جورج سوروس، مدیر صندوق تامینی - زندگی را برای انور وزیر دارایی وقت و رئیسش، نخست وزیر ماهاتیر محمد، به جهنم تبدیل کرد.

اشیاء برای انور پایان خوبی نداشت آن زمان در آن زمان، انور از طرفداران قوی اصلاحات حامی بازار بود که توسط وزارت خزانه داری ایالات متحده و صندوق بین المللی پول انجام می شد. ماهاتیر، برعکس بسیار شدید، کنترل سرمایه را اعمال کرد و نرخ ارز ثابتی را معرفی کرد.

انور پیش از دستگیری به اتهامات مبهم فساد مالی و لواط ناگهانی از کار برکنار شد. ماهاتیر تنها به پوشاندن کوالالامپور در نوار جنایی راضی نبود. او هم داخل شد جنایات ضد یهود، گروهی از یهودیان - از جمله سوروس - را برای تضعیف اقتصاد مالزی مقصر دانست.

انور پس از سال‌ها در زندان و خارج شدن از زندان، بالاخره مقام نخست‌وزیری را به دست آورد. سؤال این است که آیا انور می‌تواند به روایتی بهتر و سازنده‌تر برای ملتی که این همه چیز دارد، بپردازد؟ پتانسیل اقتصادی.

در نهایت به دست آوردن انور به عنوان شغل برتر به طور جادویی یک جدول زمانی معتبر برای پیوستن مالزی به صفوف رقابتی ترین اقتصادهای آسیا ایجاد نمی کند. خطر این است که کشمکش‌های سیاسی که دولت انور برای ماندن در قدرت باید انجام دهد، اکسیژن کمی برای تقویت بازی اقتصادی مالزی باقی می‌گذارد.

مالزی یک داستان هشداردهنده از چیزی است که اقتصاددانان آن را "هزینه فرصت" می نامند. از زمان اپیزود ماهاتیر-انوار در اواخر دهه 1990، هر رهبر مالزی زمان زیادی را صرف دفاع از خود کرده است. رقبای سیاسی آنها هیچ چیزی برای افزایش رقابت، نوآوری، بهره وری یا کاهش بوروکراسی نداشته اند. وقتی 24 ساعت شبانه روز برای حفظ شغل خود تلاش می کنید، دیگر زمانی برای این کار ندارید do کارشما.

اقتصاددانان می دانند که چه کاری باید انجام شود: از بین بردن سیاست های اقدام مثبت دهه 1970 که مالایی های قومی را به مالایی های چینی و هندی ترجیح می داد. آنها اقتصاد را تا حدودی در زمان گیر کرده اند، زیرا چین زمین بازی آسیا را به هم می زند و اندونزی، ویتنام و دیگران استارت آپ های جدید فناوری «تک شاخ» را تولید می کنند.

از آنجایی که اختلالات منطقه را فراگرفته است، شرکت مالزی نسبت به وضعیت موجود که پویایی شایسته سالاری را خفه می کند، بیش از حد محافظه کار است. متأسفانه، این یک موضوع ریل سوم باقی می ماند و به سختی قابل بحث است، چه رسد به حذف.

نکته ناامیدکننده این است که ذخایر عظیم منابع طبیعی، جمعیت قابل توجه و محل غبطه‌انگیز مالزی در پویاترین منطقه اقتصادی باید مدت‌ها پیش آن را به ستاره آسیای جنوب شرقی تبدیل می‌کرد. در عوض، طرح های فرعی سیاسی درهم و برهم نوعی ضدبرنامه ایجاد می کند که اغلب خاموش می شود سرمایه گذاران جهانی و مدیران عامل چند ملیتی

بیایید امیدوار باشیم که انور واقعا بتواند یک فیلمنامه اقتصادی کهنه شده را ورق بزند. من، برای مثال، دارم پاپ کورن را بیرون می آورم.