آیا اهانت اخیر بیانسه یک خصلت زبانی است یا چیزی شوم تر؟

در چند روز گذشته، رسانه های اجتماعی بوده اند به آتش کشیده با استفاده بیانسه از کلمه "spaz" در آهنگ "Heated" - عنوانی که با خواننده رپ کانادایی دریک نوشته شده و بخشی از آخرین آلبوم این هنرمند برنده چندین جایزه است. رنسانس که در 29 جولای با استقبال منتقدان روبه رو شد.

این آهنگ با متن "Spazzin' on that ass, spazz on that ass" منتشر شد.

به طرز تکان دهنده ای، این دومین عنوانی است که در عرض چند هفته با انتقادهایی به خاطر استفاده از این کلمه مواجه می شود، این عنوان عامیانه ای است که از کلمه اسپاستیک یا اسپاستیسیته گرفته شده است که ریشه در اصطلاحات پزشکی برای توصیف شرایطی دارد که در آن عضلات بدن نمی توانند. کنترل شود که منجر به حرکات ناهماهنگ می شود.

در طول دهه‌ها، اصطلاحات مرتبط به فرهنگ عامه وارد فرهنگ عامه شده‌اند تا فردی را که فاقد صلاحیت فیزیکی هستند توصیف کند و به‌ویژه برای کسانی که با فلج مغزی زندگی می‌کنند مضر است - یک وضعیت عصبی که در آن اسپاستیسیتی یک ویژگی برجسته است.

در ژوئن، لیزو ستاره پاپ زن زیر آتش گرفت برای استفاده از متن ترانه: «کیفم را نگه دار، بی**ه، کیفم را نگه دار/ این ش*ت را می بینی؟ I'm a spaz" در قطعه "Grrrls" از آلبوم او ویژه.

پس از اعتراض جامعه معلولان با حمایت خیریه ها و گروه های مدافع و به رهبری هانا دیوینی، فعال حقوق معلولان مستقر در سیدنی، که فلج مغزی دارد، لیزو این کلمه را از آهنگ حذف کرد.

بیانسه اکنون همین کار را برای تمام نسخه‌های دیجیتال Heated انجام داده است و متن آن به «Blastin' on that ass, blast on that ass» تغییر کرده است.

اعلام تغییر، تیم بیانسه به سادگی گفت، "کلمه ای که عمداً به صورت مضر استفاده نشده باشد جایگزین می شود."

با این حال، عذرخواهی مستقیم به دلیل نبود آن آشکار بود.

یک سیلی به صورت

دیوینی همچنین کمپین رسانه های اجتماعی را رهبری کرد که بیانسه را فراخواند. در توییتر بیان کرد:

"بنابراین Beyonce در آهنگ جدید خود Heated از کلمه "spaz" استفاده کرد. برای من، جامعه معلولان و پیشرفتی که با لیزو سعی کردیم به آن برسیم، مانند سیلی است. حدس بزنید من فقط به کل صنعت می گویم که "بهتر عمل کنید" تا زمانی که توهین های توانا از موسیقی ناپدید شوند."

متأسفانه، دیوینی بعداً در معرض واکنش شدید ترول های اینترنتی در رسانه های اجتماعی قرار گرفت اوایل این هفته بازگو شد در طول یک حضور در Q+A - یک نمایش میزگرد در شبکه ABC استرالیا.

دیوینی فاش کرد که «عکس‌ها یا گیف‌هایی از افرادی که روی ویلچر سوار می‌شوند و از صخره‌ها هل داده می‌شوند، برای او ارسال شده است».

او همچنین درباره شرایطی که باعث می‌شود افراد مبتلا نتوانند پاهای خود را از روی زمین بلند کنند، روی صندلی چرخدار نشسته یا دچار اسپاسم و انقباضات شدیدی شوند که احساس کند عضله از استخوان پاره شده است، گفت:

"اگر مردم با اسپاستیک زندگی می کردند، فکر نمی کنم از آن به عنوان توهین استفاده کنند، زیرا درد دارد."

یک شکاف فرهنگی

بنابراین، با توجه به ماهیت ناخوشایند آن، ارتباط با بیماری‌های عصبی جدی و آسیب‌های نخاعی در ترکیب با نزدیکی قسمت لیزو - چه بهانه‌ای ممکن است بیانسه برای استفاده از چنین اصطلاح پرباری داشته باشد - جدای از مجوز هنری که خود به ستاره‌های پاپ داده شده است. و دیگران.

یکی از عناصر پرونده دفاعی ممکن است در تغییرات جغرافیایی در نحوه توسعه و ورود کلمه "سپاز" به زبان رایج باشد.

در ایالات متحده، در طول دهه 1960، این اسم در فرهنگ عامه به عنوان یک به روز رسانی به چیزی که در مدرسه به آن "swat" یا "square" نیز گفته می شود، تکامل یافت.

کسی که "با معلمان مودب است، برای شغلی برنامه ریزی می کند و به ارزش های رسمی اعتقاد دارد"، همانطور که بنجامین زیمر توضیح داد. در یک مقاله در ریشه شناسی این اصطلاح

در شکل فعل خود، در متنی که در آهنگ بیانسه استفاده می‌شود، به معنای «ترک کردن» یا «دیوانه شدن» است، اما همچنین می‌تواند به از دست دادن کنترل فیزیکی یا فقط رفتار عجیب و غریب یا غیرمعمول اشاره داشته باشد، به عنوان مثال، به «فرار کردن».

در سراسر اقیانوس اطلس، در بریتانیای کبیر، این اصطلاح پس از نمایش در برنامه تلویزیونی محبوب کودکان بی‌بی‌سی مسیری کاملاً متفاوت به خود گرفت. پیتر آبی در 1981.

این قسمت قصد داشت تا انعکاسی متفکرانه در مورد جوی دیکن، مردی مبتلا به فلج مغزی باشد که فقط از طریق اشاره و غرغر می توانست ارتباط برقرار کند.

متأسفانه، نشان داده شد که این نمایش برای طنز کودکانه و کلماتی مانند «spaz» و «spazmo» در زمین‌های بازی مدارس سراسر کشور در میان جوانان بریتانیایی - با ارتباط مستقیم‌تر با ناتوانی جسمی، فکری و اجتماعی - تبدیل به مانایی از بهشت ​​شد. به ناچار با ابعادی از ظلم و قلدری در حیاط مدرسه آغشته شده است.

این تنوع جغرافیایی ممکن است تا حدودی دلیل آن را توضیح دهد نظر تایگر وودز در مورد عملکرد او در دوره کارشناسی ارشد سال 2006 که در مصاحبه ای با CBS انجام شد، محکومیت گسترده ای در بریتانیا به همراه داشت.

وودز گفته بود: "من از سه راهی تا سبز خیلی کنترل داشتم، بهترین بازیی که سالها بازی کردم... اما به محض اینکه سوار سبز شدم، یک اسپاز بودم."

نظرات اسطوره گلف در ایالات متحده با همان استقبال روبرو نشد - جایی که آنها تا حد زیادی زیر رادار لغزیدند.

تنوع مشابهی در نگرش فرهنگی به زبان معلولیت را می توان در استفاده از کلمه "عقب ماندگی" برای توصیف افراد دارای ناتوانی یادگیری مشاهده کرد.

این موضوع برای دهه‌ها در بریتانیا مورد بی‌توجهی قرار گرفته است، اما با وجود بهترین تلاش سازمان های محلی مانند المپیک ویژه که برای توقف استفاده از آن تلاش می کند.

آیا زبان و تنوع فرهنگی می تواند نظارت فاحش بیانسه را ببخشد؟ پاسخ باید قاطعانه «نه» باشد.

بحث این نیست که آیا توهین توانا با این امید که ممکن است مورد توجه قرار نگیرد یا خیر، مطرح نیست.

بسیار بعید است، یا حداقل کاملاً حدس و گمان، در نظر بگیریم که بیانسه و همراهان هنری اش دور هم می خندند و به افراد معلول می خندند و موسیقی می سازند که برای تحقیر آنها طراحی شده است.

با این حال، نزدیکی به قسمت Lizzo بسیار نگران‌کننده است و تنها دو توضیح برای آنچه در اینجا اتفاق افتاده است را به همراه دارد – که هیچ‌کدام هیچ‌گونه آرامشی برای جامعه معلولین ایجاد نمی‌کند.

یا، محرک اصلی تبلیغات بود – با آسیبی که بخش‌های خاصی از جامعه معلولان به عنوان آسیب جانبی قابل قبول در نظر گرفته می‌شدند، یا به سادگی متوجه نشدند زیرا به اندازه کافی اهمیت نمی‌دهند.

انتخاب خود را انتخاب کنید، اما از هر جهت که نگاه می کنید، اصلاح کننده نیست.