چارچوب پنج مرحله ای برای کاهش پیچیدگی های تبدیل

وقتی بزرگ شدیم، از طریق قالب‌ها، شکل‌های گفتاری، تصاویر، و کلیشه‌های قهرمانی به ما در مورد رهبری آموزش داده شد. ما در مورد ارزش هایی مانند صداقت، شجاعت، ریسک پذیری، فداکاری و استقامت یاد گرفتیم. در مدرسه کسب و کار، ما با استراتژی، تئوری سازمانی و تکنیک هایی برای الهام بخشیدن به دیگران آشنا می شویم. اما به بسیاری از ما هرگز در مورد رهبری به عنوان یک فرآیند، روش یا مهارتی که در رویدادهای نامطمئن به دست می آید، آموزش داده نمی شود.

به همین دلیل است که احساس کردم خوب است که در یک شخصیت رهبری به اشتراک بگذارم تریانز در خط مقدم هر تحول دیجیتال موفقی قرار دارد. این شخصیتی است که نه تنها به رهبران کمک می کند تا در عصر دیجیتال موفقیت کسب کنند، بلکه در دوره های عدم اطمینان به عنوان یک راهنما عمل می کند. من این شخصیت را مبتکر روشی می نامم. در کتاب من عبور از خط گسل دیجیتالمتذکر می شوم که این رهبران فرآیندی متشکل از پنج مرحله اصلی تحول شخصی را دنبال می کنند. من این فرآیند را چارچوب CCACC می نامم و مخفف عبارت Confronting, Comprehending, Accepting, Committing و Continuing است.

این چارچوب نه تنها برای رهبران در بالا محفوظ است. تأثیر تجزیه و تحلیل ها و فراخوان ها به عمل به گونه ای است که چارچوب به خوبی در تیم ها گسترش می یابد و منجر به همسویی بهتر، ظرفیت بیشتر و تصمیم گیری واضح تر می شود. چارچوب CCACC را می توان به صورت زیر تقسیم کرد:

1. مقابله با تغییر

دامنه، سرعت و کوانتومی تغییر می تواند آنقدر دلهره آور باشد که بسیاری از رهبران ممکن است منجمد شوند. با این حال، اولین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که عصر دیجیتال نه برتر از ما است و نه بزرگتر. مبتکران روشی فکر نمی کنند، ذهنیت قربانی را توسعه نمی دهند، یا مدام نمی پرسند که چرا. آن‌ها تصمیم می‌گیرند که با تغییرات رو در رو مقابله کنند. آنها شروع به جمع آوری داده ها، کسب دانش در مورد موضوع و اندازه چالش تحول دیجیتال می کنند.

2. چارچوب مرجع استراتژیک و پیامدهای آن را درک کنید

در ساده‌ترین شکل، چارچوب مرجع، طبقه‌بندی و فهرست‌بندی مناسبی از حقایق، ثابت‌ها، متغیرها و روندها در هر موقعیت است. هدف آن این است که همه - بدون توجه به دانش و تجربه آنها - و در همان صفحه در سریع ترین زمان ممکن درگیر شوند. این امر سردرگمی و بحث در مورد حقایق و تعاریف اساسی را از بین می برد.

3. واقعیت تغییر را بپذیرید

به تعویق انداختن به هر شکلی، چه انکار، چه تأخیر و چه آرزوی دور کردن، فقط چالش تحول را سخت تر می کند. پنجره های فرصت برای بسیاری از مشاغل و صنایع در حال بسته شدن است، بنابراین مهم است که قبل از اینکه خیلی دیر شود، جهش کنیم. بسیار مهم است که قبل از اینکه رقبا و اخلالگران فرصتی برای افزایش شکاف بین شما و مشتریانتان داشته باشند وارد بازی شوید.

نوآوران متدیک به جای اینکه اعتبار آن را زیر سوال ببرند یا تصور کنند که شرکت آنها مصون است، می پذیرند که تغییر واقعی است. آنها از «صبر کن و ببین» به حوزه طرز فکر «اگر این، پس چه» حرکت می کنند. آنها از تحلیل داده محور برای به حداقل رساندن سوگیری ها، احساسات و ترجیحات فردی استفاده می کنند. آنها اجماع ایجاد می کنند و رهبران، همتایان و تیم های خود را به سرعت هماهنگ می کنند.

4. متعهد شوید که پس از توسعه و برنامه ریزی استراتژی مبتنی بر داده عمل کنید

یک استراتژی خوب در هر محیطی ضروری است. اما مبتکران روش، استراتژی خود را با حقایق و حداقل اختلالات توسعه داده و بیان می کنند. این واقعیت ها اهداف و اولویت های استراتژیک را تعیین می کنند. سپس اهداف استراتژی را تعیین می کنند، بنابراین تصمیم می گیرند که آیا بازی را به طور کامل از طریق اختلال دفاع کنید، بهبود دهید یا تغییر دهید.

یک شرکت متوسط ​​با استفاده از داده ها و تصمیم گیری به موقع و تعهد به اقدام مشکل دارد. به اندازه کافی عجیب، تأثیر واضح کووید بر مشاغل، ایجاد حس فوریت را بسیار آسان‌تر کرده بود. مبتکران متدیکال متعهد به اقدام و بی اولویت فعالیت های غیر ضروری هستند.

اما چیست تعهد برای؟ همانطور که در سراسر کتاب من بحث شد، مبتکران روش جاه طلبی ها را به نقاط عطف کوچکتر تقسیم می کنند. اهداف آنها بازیابی کنترل، نشان دادن موفقیت و دانستن این است که در مسیر درستی حرکت می کنند.

5. به حفظ ادامه دهید

اولین پیشرفتی که مبتکران روش به دست خواهند آورد، تحول کامل نیست. این عبور از خط گسل دیجیتال است. هنگام عبور از خط گسل، یک تیم به یک نوع "منطقه امن" می رسد و دیگر با ناشناخته ها و عدم قطعیت ها سر و کار ندارد.

در عوض، رهبر و تیم می‌دانند که چه متغیرهایی بر سازمان تأثیر می‌گذارند، در کجا ایستاده‌اند و در مرحله بعد چه کاری باید انجام شود. آنها با اعتماد به نفس و پر انرژی هستند. نتایج موقت یک اثر کششی طبیعی دارد و تیم ها را به سمت هدف نهایی ترغیب می کند. اما تفاوت اینجاست: مبتکران روش با موفقیت مکث نمی کنند. در عوض، آنها از نتایج و تجزیه و تحلیل برای تعیین دستور کار برای تکرار بعدی استفاده می کنند.

نوآوران روشی، رهبرانی بزرگتر از زندگی یا ذاتاً با استعداد نیستند. آنها با زحمت همه چیز را در مورد تحولات می‌فهمند و یاد می‌گیرند. آن‌ها آموخته‌های خود را تا زمانی که بر آن مسلط شوند، خیاط می‌کنند و تمرین می‌کنند. همانطور که در چارچوب CCACC نشان داده شده است، آنها هرگز تطبیق و تغییر را متوقف نمی کنند.

رهبران عصر دیجیتال اینگونه ساخته می شوند. هر کسی که اراده موفقیت و سرسختی برای پایه گذاری و پذیرش این شخصیت داشته باشد، می تواند به یک مبتکر روش تبدیل شود.