هر رالی در بازار سهام بسیار سنگین است. به عبارت دیگر، هر رالی بازار سهام توسط تعداد بسیار کمی به سمت بالا هدایت می شود. اصل 80/20 پارتو که بسیاری از زندگی را تعریف می کند، در مورد سهام 95/5 است و در واقع 98/2 است.
نگاهی به رالی اواخر دهه 1990 / اوایل دهه 2000، شرکت هایی مانند سیسکو، اینتل
شرکت های ذکر شده را در نظر بگیرید. بیشتر، اما نه همه، بر فناوری متمرکز بوده و هستند. این فقط به این دلیل مهم است که همانطور که داستان های بلند پرواز آنها با صدای بلند نشان می دهد، آنها در برابر همه شانس ها موفق شدند. اگر خوانندگان در این مورد شک دارند، فقط باید کتاب جدید ضروری سباستین مالابی را انتخاب کنند. قانون قدرت. داستان تامین مالی بیش از تعداد کمی از این شرکت ها در کتاب مالابی است و همه آنها شبیه یکدیگر هستند: دورهای سرمایه گذاری اولیه و بعدی که با سرمایه بسیار گران تعریف می شوند. سرمایه آنقدر گران بود که تامین مالی از طریق بدهی قابل بحث نبود. در مورد آن فکر کنید.
در فکر کردن به آن، در نظر بگیرید که چرا بسیاری از شرکت‌های ذکر شده از رالی‌های تاریخی لذت می‌برند که سهامداران اولیه خوش شانس را به‌طور کامل غنی می‌کنند. افزایش سهام دقیقاً به این دلیل غنی شد که تعداد کمی از آنها از همان ابتدا پتانسیل عظیم آنها را دیدند. همه اینها توضیح می دهد که چرا بودجه به جای بدهی از نوع سهام بود. از این شرکت‌ها انتظار نمی‌رفت که این کار را انجام دهند، که به این معنی بود که بحث تامین مالی بدهی وجود نداشت.
این یک راه طولانی یا کوتاه است برای گفتن اینکه فدرال رزرو و تلاش های بیهوده آن برای تعیین هزینه استقراض کوتاه مدت هیچ ربطی به تامین مالی اولیه و پیش از عمومی شرکت هایی که موجب دو افزایش اخیر بازار سهام شدند، نداشت. . چگونه می تواند داشته باشد؟ تقریباً در همه موارد، این مشاغل به رتبه‌بندی چیزی شبیه به امور مالی بانکی نزدیک نبودند. تصور کنید که وام‌های بانکی باید کارایی داشته باشند، که توضیح می‌دهد که چرا بانک‌ها در حال حاضر سود بسیار کمی به سپرده‌ها می‌پردازند، و چرا در سال 1999 بسیار کم پرداخت کردند. آنها نه در آن زمان ریسک بزرگی می‌کردند، نه اکنون.
همه اینها مستلزم ذکر توضیحات بازار سهام است که هرگز تغییر نمی کند. فدرال رزرو که نفوذ اغراق‌آمیز خود را از طریق ریسک‌گریزترین مؤسسات مالی روی زمین نشان می‌دهد، توضیح همه‌چیز برای همه چیزهایی است که با بازار سهام مرتبط است. هرگز توضیح داده نشد چگونه است. بازار سهام مخاطره آمیز است، بانک ها با دقت از ریسک اجتناب می کنند، اما نادرست فدرال رزرو با نرخ کوتاه برای اعتبار، ظاهرا داستان بازار را بازگو می کند. چیزی که غم انگیز است این است که روایت به ندرت حتی ابتدایی ترین بازجویی را ارزیابی می کند.
از جمله، اگر افزایش‌های بازار به سادگی یک بانک مرکزی «آسان» است، چرا شاخص Nikkei 225 ژاپن هنوز بسیار پایین‌تر از اوج‌هایی است که آخرین بار در سال 1989 به دست آورده بود؟ چرا با وجود سیاست‌های ظاهراً «پول آسان» بانک مرکزی اروپا که اغلب منعکس‌کننده سیاست‌های فدرال رزرو بوده، شاخص‌های اروپایی تا این حد از شاخص‌های ایالات متحده عقب هستند؟ این سوالات هرگز پاسخ داده نمی شود. به طور مشابه پاسخ داده نشد این است که چرا شرکت های آمریکایی که بانک های آمریکایی ریسک گریز در طول صعود بسیار نامشخص خود یک ثانیه به آنها توجه نمی کردند، سرنوشت آنها به صراحت با خساست ادعایی بانک ها در حال حاضر گره خورده است.
مهمتر از آن، «فدرال رزرو» تا جایی که چشم کار می کند همه جا را می بیند. ظاهراً سهام در روز چهارشنبه بر اساس "تسکین" افزایش یافت که فدرال رزرو تنها 50 واحد پایه افزایش یافت. سرمایه گذاران ظاهراً از 75 می ترسیدند. خوب، اما روز بعد سهام سقوط کرد. و در روز جمعه حتی بیشتر کاهش یافتند. آیا رئیس پاول عقب نشینی کرد؟ خوانندگان پاسخ را می دانند، یا باید. افزایش نرخ‌های اعلام شده در این هفته هفته‌ها پیش قیمت‌گذاری شده بود، اما باید باور کنیم که کاهش بزرگ سهام در چند روز گذشته مربوط به فدرال رزرو بوده است؟ این چیزی است که کارشناسان می خواهند ما باور کنیم. خودشون رو خجالت میکشن آنها حتی دیگر سعی نمی کنند جدی باشند یا تحقیق کنند. پاسخ معمول آنها در مورد بالا رفتن یا نزول بازارها این است که "فدرال رزرو این کار را انجام داد."
متاسفم، اما بازارها به این شکل کار نمی کنند. آنها همیشه نگاهی به آینده دارند، و آینده تا جایی که فدرال رزرو با نرخ ها دست و پنجه نرم می کند، مدت ها پیش قیمت گذاری شده است.
این سوال واضحی را در مورد عوامل واقعی عدم اطمینان بازار سهام در هفته گذشته ایجاد می کند. و در حالی که بازارهای سهام به قدری پیچیده هستند که نمی‌توان آنها را به روشی که ساده‌اندیشان فدرال رزرو هفته به هفته و سال به سال انجام می‌دهند، ساده کرد، باید به چند منبع احتمالی عدم اطمینان بازار اشاره کرد. برای اولین بار، واضح است که دولت بایدن فکر می کند که می تواند در جنگ نیابتی خود با روسیه بر سر اوکراین "پیروز" شود. چه درست باشد چه نباشد، آنچه ما نمی دانیم این است که ولادیمیر پوتین در نهایت در صورت «برنده شدن» آمریکا چه واکنشی نشان خواهد داد. روسیه تسلیحات اتمی دارد...امیدواریم که همه چیز هیچ باشد، اما از آنجایی که سهام نگاهی به آینده است، آیا چیزی که به طور بالقوه چیزی است باید قیمت گذاری شود؟
چین در بیشتر موارد بزرگترین بازار غیرآمریکایی برای تولیدات ایالات متحده است و مرفه ترین شهر آن در شانگهای به طور غیرمنتظره ای قفل شده است. سورپرایز دیگری برای هضم سرمایه گذاران شاید؟
همچنین در هفته گذشته یک نظر دادگاه عالی درز کرد. نظری که ممکن است به یک پایگاه رای دموکرات که انتظار می‌رفت نسبتاً نسبت به دوره‌های میان‌دوره‌ای آتی نسبتاً خونسرد باشد، انرژی بخشد. به خصوص از آنجایی که مدتی پیش انتظار جمهوری خواهان از قیمت های سهام خبر می داد، آیا این گمانه زنی غیرمنطقی نیست که واژگونی کوچک در مقابل وید. در اب راه رفتن فقط ممکن است معادله نوامبر را تغییر دهد؟
اینها چیزهایی است که باید در نظر داشت زیرا کارشناسان به روایت بانک مرکزی که همیشه به آن عقب نشینی می کنند، عقب نشینی می کنند. این بسیار پیش پا افتاده است، آنقدر پنج دقیقه پیش است، و آنقدر ریشه در نوعی تامین مالی دارد که شاید صدها سال پیش مهم بوده است. ذهن‌های عاقل فراتر از فدرال‌رزرو نگاه خواهند کرد که منطقاً داستان آن در حال حاضر نیست، و به طور واقع بینانه هرگز چنین نبود.
منبع: https://www.forbes.com/sites/johntamny/2022/05/08/to-simpleton-pundits-the-fed-is-the-answer-to-every-stock-market-question/