پس از 20 سال پوتین، بایدن عصبانی پیش بینی یک رهبر جدید روسیه را دارد

امنیت غرب با سرنوشت یک مرد به نام ولادیمیر پوتین عجین شده است. آقای پوتین در طول بیست سال مدیریت خود در امور روسیه، دائماً برای بی‌ثبات کردن سیستم‌های دموکراتیک غربی از طریق فاسد کردن جامعه مدنی و پیشبرد رهبران دوستانه و اقتدارگرا تلاش کرده است. و اکنون، با به کارگیری ارتش خود توسط آقای پوتین برای تعقیب تغییر رژیم در اوکراین دموکراتیک، رهبران غربی مشتاق پهن کردن فرش قرمز برای رهبر بعدی روسیه هستند.

چه بخواهیم چه نخواهیم، ​​آقای پوتین بالاخره عواقب تحریک مداوم دموکراسی‌های صبور غرب را می‌بیند. همانطور که جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در اوایل این هفته طی یک فراخوان برانگیزاننده برای اتحاد غرب گفت: «به خاطر خدا، این مرد نمی‌تواند در قدرت بماند».

رئیس جمهور نظر 26 مارس با فشار عصبی زیادی مواجه شد. در میان ناراحتی‌ها، هرگونه اشاره به روسیه بدون پوتین، این ترس را ایجاد می‌کند که این خودکامه مطرود ممکن است نوعی انتقام را به راه بیندازد. حتی هیئت تحریریه قدیمی واشنگتن پست به سمت مبل غش کرد، هشدار می دهد که روسای جمهور نباید آرزوی چیزهایی داشته باشند که "در واقع قصد یا توانایی دستیابی به آنها را ندارند." چنین منطق عجیبی، اگر در جای دیگری اعمال شود، به بسیاری از خطابه های حماسی وینستون چرچیل در جنگ جهانی دوم ایراد می گیرد، زیرا توصیه های اولیه آقای چرچیل برای پیروزی یکپارچه بر فاشیسم فراتر از توانایی انگلستان بود.

در واشنگتن دی سی، غوغای نمایشی آنقدر دراماتیک بود که عناصر دولت بایدن هر چه ترسوتر یا انعطاف‌پذیرتر بودند، رئیس‌جمهور را تشویق می‌کردند که کنایه‌اش را به‌عنوان بیانی صرف از «خشم اخلاقی» کنار بگذارد.

آقای پوتین کمتر تردید دارد. در واقع، هدف اصلی او طی دو دهه، اساساً پیگیری تغییر رژیم در "خارج نزدیک" روسیه، در حالی که دموکراسی‌های آزاد را در هر مرحله تضعیف می‌کرد، بوده است. او ممکن است به طور رسمی به بلوک های ساختمانی مدنی جامعه غربی اعلام جنگ نکرده باشد، اما فرصت های اندک گرانبهایی را برای مهار و ممانعت از دموکراسی های غربی هدر داده است.

فقط بدتر خواهد شد.

اکنون که ابزارهای نظامی خشن آقای پوتین برای تغییر رژیم در اوکراین شکست خورده است، این رهبر 69 ساله تنها شیطنت های مخفیانه و فاسدی را که به روسیه اجازه می دهد در قلب تپنده جامعه آزاد غربی مداخله کند، دو چندان خواهد کرد.

مسیر پیش رو کاملاً روشن است. اگر آقای پوتین نتواند اوکراین را در نبرد شکست دهد، به سمت کتاب بازی بلاروس روی خواهد آورد و بر شکست دادن اوکراین در پای صندوق های رای تمرکز خواهد کرد و با تکیه بر نمایندگان منتخب خود برای تخریب خود صندوق رای. اگر ابزارهای پنهانی که به بیرون راندن بریتانیا از اتحادیه اروپا، تضعیف آلمان، از هم گسیختگی آمریکا و نیمی از اروپا کمک کردند، بهتر از تانک ها در پیشبرد منافع آقای پوتین عمل کنند، در آن صورت پوتین از تسلیح مجدد چشم پوشی می کند و روی چیزهایی تمرکز می کند که کارساز است.

این یک فاجعه خواهد بود.

زمان آن فرا رسیده است که بدانیم جهان آزاد تنها در صورتی امن خواهد بود که رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، قدرت را از دست بدهد.

پوتین یک مامور متخاصم است

برای دو دهه، غرب در برابر تحریکات مداوم پوتین به طرز فوق العاده ای مدارا کرده است. آقای پوتین در آن دخالت کرده است انتخابات غرب، استفاده شده است سلاح ممنوع، مستقر شد تیم های ترور در سراسر مرزها، نصب شده است جاسوسان با پوشش عمیق در هر سطح، و شاغل شد هر اهرم of جامعه آزاد به کمک به دموکراسی ها خود تخریبی.

غرب منفعلانه به این موضوع نگاه می‌کرد که آقای پوتین از توسعه سیستم‌های هسته‌ای و فوران‌کننده حمایت می‌کرد. SSC-X-9 موشک کروز اسکای فال، بدون سرنشینوضعیت -6زیردریایی‌های مجهز به سلاح هسته‌ای و دیگر سلاح‌های نیهیلیستی و تهدیدکننده جهان.

تنها اکنون، پس از حمله به اوکراین، غرب آماده است تا آقای پوتین را یک عامل متخاصم خطاب کند.

رهبر فعلی روسیه علیرغم اینکه به آقای پوتین هر فرصتی برای ایجاد پایه ای برای اعتماد آینده داده است، راه خصمانه را انتخاب کرده است. مایه شرمساری است که آقای پوتین هرگز فراتر از ریشه های خود رشد نکرده است آپاراتچی میانی KGB در انتهای جنگ سرد تنها قدرت سرمایه گذاری عظیم پولشویی روسیه، که برای پنهان کردن دستاوردهای ناخوشایند از حکومت دزدسالار روسیه استفاده می شود، بر اقدامات ضد غربی آقای پوتین بی توجه بود و دوستان فاسد اما پر زرق و برق او را برای نخبگان سیاسی و اقتصادی غرب خوشایند نگه داشت. .

آقای پوتین سمی است. او نمی تواند در قدرت باقی بماند و گفتن این حرف ایرادی ندارد.

پوتین و سیاست هایش دولت روسیه نیستند

ترس نهایی این است که آقای پوتین در معرض تهدید ممکن است به زرادخانه هسته ای روسیه روی آورد. پرزیدنت پوتین مطمئناً معتقد است که بسیاری از استبدادهای سرنگون شده "L'état, c'est moi" و اینکه او خود مظهر دولت روسیه است. بر اساس دکترین هسته ای روسیه، هر حمله ای که این کشور را تهدید کند می تواند مستحق پاسخ هسته ای باشد.

اما این بدان معنا نیست که غرب خسته از پیش بینی مرگ آقای پوتین منع شود یا غرب را از اتخاذ سیاست هایی که ممکن است به بازنشستگی آقای پوتین تشویق شود، منع کند. خانم مانرز ممکن است از زدن مشت های لفاظی در حین مهمانی در یکی از بسیاری از رویدادهای ویژه روسیه استقبال کند. قایق های تفریحی دولتیاما پرزیدنت بایدن از دستاوردهای مجلل و احتمالاً غیر قانونی آقای پوتین و خانواده ثروتمندش لذت نمی برد. رئیس جمهور آمریکا مشغول متحد کردن جهان آزاد حول این ایده است که پوتین یک تهدید جهانی است. و برای ایجاد اجماع در میان دموکراسی‌های آسیب دیده و مورد سوء استفاده غرب، نیاز به تکرار بسیاری از یک پیام روشن است - فقط باید این پیام را اصلاح کرد و این ایده را تقویت کرد که پوتین دولت روسیه نیست، و اینکه یک رهبر جدید به معنای شروعی جدید با غرب است. .

در بیست سال گذشته، غرب به طور منفعلانه بار خصومت آقای پوتین را به دوش کشیده است. بازیگران بد روسیه تقریباً در تمام جنبه های روان سیاسی غرب عمیقاً فرو رفته اند. اما زمان تحمل دسیسه های روسیه به پایان رسیده است. از 24 فوریه، دوازده کشور بیش از 130 مامور روسیه را به دلیل فعالیت های غیردیپلماتیک اخراج کرده اند. کشورهای سراسر جهان در حال ارسال سلاح و کمک های دیگر به اوکراین هستند و حتی بیشتر از آنها از تحریم های اقتصادی سخت حمایت می کنند. این کشورها همه به دلایلی این کار را انجام می دهند و این دلیل شایسته بحث آزاد است.

آقای پوتین نمی تواند در قدرت بماند. و به خاطر خدا، هیچ اشکالی در گفتن آن وجود ندارد.