Op-Ed: افزایش بیش از حد کریپتو بیش از شهرت صنعت لکه دار می شود

"بلاک چین یک فناوری است که به دنبال مشکل است." این انتقادی است که هر علاقه‌مند به ارزهای دیجیتال از دوستانی که هنوز قرص قرمز مصرف نکرده‌اند شنیده است، و در عین حال که کوبنده است، گاهی اوقات تقریباً درست به نظر می‌رسد. 

بلاک چین تقریباً از هر نظر اقتصادها را متحول خواهد کرد. اما بسیاری از شرکت‌های بلاک چین به گونه‌ای عمل می‌کنند که گویی واقعاً به آن اعتقاد ندارند. چنین شرکت‌هایی به جای ساختن محصولی با تناسب واقعی محصول با بازار، سرمایه‌گذاری بر روی آخرین دور تبلیغات و استفاده از توکن خود را در اولویت قرار می‌دهند. این تفکر کوتاه مدت به بیش از اعتبار صنعت آسیب می زند.

فشار برای اعلام راه اندازی به جامعه در تاریخ قبلی یا قول دادن بیش از حد به یک به روز رسانی خاص، مشکلاتی را ایجاد می کند که در واقع به عمق کد محصول است. 

توسعه دهندگان بی تجربه اغلب مراحل اضافی مورد نیاز در آزمایش برنامه های بلاک چین را درک نمی کنند – به خصوص زمانی که برای رسیدن به یک ضرب الاجل غیرواقعی سخت کار می کنند که توسط تبلیغات تبلیغاتی انجام می شود. این کمبود جهانی توسعه‌دهندگان و مهندسان نرم‌افزار این چالش را تشدید می‌کند و منجر به ایجاد اشکالاتی می‌شود که راه‌اندازی محصولات را به تأخیر می‌اندازد - و در برخی موارد هک‌های بزرگ را به همراه دارد.

این دقیقا همان چیزی است که در مورد MonoX Finance، یک پروتکل غیرمتمرکز که به کاربران اجازه می دهد تا دارایی های دیجیتال را با نیازهای کمتر نسبت به یک پلت فرم مبادله معمولی معامله کنند. یک خطای حسابداری ناخواسته در قرارداد هوشمند MonoX ایجاد شد که هکرها به راحتی از آن سوء استفاده کردند. 

با استفاده از همان tokenIn به عنوان tokenOut (روش های مبادله ارزش یک توکن با دیگری)، هکرها توانستند قیمت توکن بومی MONO را در زمانی که tokenOut به روز رسانی به روز رسانی قیمت را در tokenIn بازنویسی کرد، به شدت افزایش دهند. نتیجه ضرر 31 میلیون دلاری توکن از هر دو بلاک چین اتریوم و Polygon بود. البته، هیچ دلیل منطقی برای این نرم افزار وجود ندارد که به تراکنش های مبادله توکن های مشابه اجازه دهد.

مصرف شده توسط هیپ

هیستری توسعه صنعت کریپتو از فقدان مقررات و اتکای بیش از حد به سرمایه‌گذاران خرده‌فروش برای جمع‌آوری وجوه پیشاپیش با این وعده که «پذیرش انبوه» آنها را ثروتمند می‌کند، ناشی می‌شود. هر بازی جدید dApp و P2E ادعا می کند که چیزی است که جرقه پذیرش انبوه را می دهد - تا زمانی که پماد یا توکن را خریداری کنید. این یک "درمان همه چیز" امروزی است و این افراد تازه ترین افراد در صف طولانی فروشندگان روغن مار هستند.

بسیاری از تیم های بازاریابی صنعتی از تکنیک فروش به نام "بسته شدن احتمالی" استفاده می کنند. این استدلالی است که حداکثر گرایان بیت کوین برای پیش بینی های نجومی بیت کوین مطرح می کنند، با این فرض که روزی اولین ارز دیجیتال از ارزش بازار طلا فراتر می رود یا به ارز ذخیره جهان تبدیل می شود (که، بله، به خوبی ممکن است).

تعداد بی‌شماری استارت‌آپ کریپتو اظهارات مشابهی را برای جلب نظر سرمایه‌گذاران خرده‌فروش بی‌تجربه انجام می‌دهند که می‌خواهند موفقیت سرمایه‌گذاران اولیه بیت‌کوین را تکرار کنند و جملاتی مانند «چهار میلیارد نفر از پرداخت‌های آنلاین استفاده می‌کنند، و اگر ما فقط 10 درصد از بازار را بگیریم، تبدیل می‌شویم». بزرگ." 

این نوع پروژه‌ها اغلب سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی را که مشتاق یافتن سرمایه‌گذاری پرخطر و با پاداش هستند، جذب می‌کنند و با آنها طنین‌انداز می‌شوند. هیاهوی ایجاد شده، توسعه دهندگان را با عجله از مراحل توسعه عبور می دهد تا به ضرب الاجل ها برسند و با نشان دادن پیشرفت، سرمایه گذاران را راضی کنند. این عجله برای راه‌اندازی یک برنامه یا توکن، مشکل باگ را پیش از موعد تشدید می‌کند. این ترکیب مرگبار چرخه‌ای را ایجاد می‌کند که در آن پروژه‌ها برای بقای خود نیاز به تغذیه تبلیغات دارند.

زمانی که این پروژه‌ها به ناچار انتظارات بیش از حد بلندپروازانه خود را برآورده نمی‌کنند، سرمایه‌گذاران خرد در نهایت ضرر می‌کنند زیرا پروژه در واقعیت استوار نبوده است. سرمایه گذاران خطرپذیر می توانند در 50 پروژه سرمایه گذاری کنند با این انتظار که 45 پروژه شکست خواهند خورد، اما در نهایت به لطف پنج پروژه موفق، همچنان سود خواهند داشت. سرمایه گذاران خرد این تجمل را ندارند. بنابراین، بسیار مهم است که سرمایه‌گذاران خرد، که پیش‌زمینه بررسی کامل همه پروژه‌های رمزنگاری را ندارند، ارزیابی‌ها و توصیف‌های واقعی و صادقانه از مدل کسب‌وکار و توکنومیک پروژه دریافت کنند. شفافیت بیشتر همیشه بهتر است – این امر باعث جذب سرمایه‌گذاری خرده‌فروشی بیشتر از وعده «بازدهی عظیم» می‌شود.

این معمولاً بدخواهی واقعی نیست، بلکه بی‌تجربه بودن، فقدان رهبری تجاری، و فشار برای دستیابی به سودهای سریع است که باعث می‌شود سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی احساس سرخوردگی کنند. 

مشکل بلاک چین مربوط به خود فناوری نیست، بلکه مشکل فرصت طلبی شرکت های خاص در این صنعت است. تنها از طریق بررسی دقیق و رویکرد واقعی تر در طول فرآیند توسعه، صنعت می تواند روند بلوغ خود را تسریع بخشد و ماهیت واقعی بلاک چین و مزایای اینترنت غیرمتمرکز را نشان دهد. 

وقتی این اتفاق افتاد، می‌توانیم در مورد بلاک چین صحبت کنیم که «راه‌حلی است که به دنبال یک مشکل است».