حاکمیت بلاک چین چیست؟ راهنمای کامل مبتدیان

شبکه‌های بلاک‌چین، به‌ویژه بلاک‌چین‌های عمومی، به‌عنوان شبکه‌های غیرمتمرکز وجود دارند که برای حفظ اصالت نیاز به حفظ تحمل خطای بیزانسی دارند. این نه تنها به خودی خود دشوار است، بلکه به اشکال جدیدی از حکمرانی توزیع شده برای دستیابی به پایداری بلندمدت شبکه به عنوان یک کل، متعادل کردن شهود انسانی و حکومت الگوریتمی نیاز دارد.

مدیریت بلاک چین یکی از موضوعات جذاب و پیچیده در این فضا است. اینکه کدام شبکه‌های بلاک چین می‌توانند تطبیق دهند و چگونه تنظیم می‌شوند، برای شکل‌دهی چشم‌انداز آینده صنعت حیاتی است.

حکم سریع: این مقاله به بررسی چشم‌انداز پیچیده حاکمیت بلاک‌چین می‌پردازد، مدل‌های متمرکز سنتی را در مقابل رویکردهای غیرمتمرکز جدید با استفاده از اجماع خارج از زنجیره و رای‌گیری مستقیم روی زنجیره آزمایشی برای دستیابی به انعطاف‌پذیری و پایداری، که اثربخشی نهایی آن نامشخص است، بررسی می‌کند.

حقایق سریع

ساختار حاکمیت فعلی

جدای از بلاک چین، ارزش ارزیابی نحوه عملکرد حاکمیت در موسسات اصلی و اینترنت امروزی را دارد تا به حاکمیت غیرمتمرکز برخی زمینه ها کمک کند.

حکمرانی از لحاظ تاریخی موضوعی قطبی بوده و احتمالاً همچنان خواهد بود. قدرتی که به دولت‌های فدرال، شرکت‌های فناوری متمرکز، رسانه‌های اصلی و سایر نهادهای تأثیرگذار داده می‌شود، پیوسته در خط مقدم اخبار و بحث‌ها قرار داشته است.

مدل‌های حکومتی اقتدار و قدرت معمولاً دهه‌ها، اگر نگوییم قرن‌ها طول می‌کشد تا شکل بگیرد و اغلب به موازات تغییرات فرهنگی رشد می‌کند.

ظهور شرکت‌های فناوری قدرتمند مانند آمازون، گوگل، اپل و فیس‌بوک به‌قدری سریع اتفاق افتاده است که به سختی می‌توان پیشینه‌ای را برای تسلط آنها اندازه‌گیری کرد، به‌ویژه با توجه به اینکه تسلط آنها بر اینترنت است، یک وسیله ارتباطی کاملاً جدید.

اعتیاد روزافزون مردم به نمایشگرها به سازمان‌های رسانه‌ای قدرت مشابهی در پخش اطلاعات به مردم می‌دهد.

از بین این مؤسسات، اصول حاکم بر مشترک آنها چیست و چگونه در شبکه های بلاک چین اعمال می شود؟

در رابطه با بخش بعدی حاکمیت بلاک چین، می‌توانیم حاکمیت مؤسسات فعلی را به تقریباً 4 دسته تقسیم کنیم:

1. اجماع
2. انگیزه
3. اطلاعات
4. ساختار حاکم

در حالی که حکمرانی ظریف‌تر است – به‌ویژه با در نظر گرفتن ملاحظات اجتماعی/اقتصادی – تجزیه و تحلیل حاکمیت از طریق دسته‌های فوق به درستی برای بلاک‌چین‌ها اعمال می‌شود.

اجماع

اجماع معمولاً در حکومت سنتی شکل تمرکز سلسله مراتبی را به خود می گیرد. ایالات متحده یک دموکراسی نماینده متشکل از نمایندگان منتخب است که منافع رای دهندگان بزرگتر را نمایندگی می کنند.

شرکت هایی مانند فیس بوک و توییتر به عنوان سلسله مراتب متمرکز با ساختارهای قدرت از بالا به پایین عمل می کنند. اجماع در این مدل ها از طریق توافق از طریق گروه های تصفیه شده از افراد به جای دموکراسی های مستقیم حاصل می شود که یک ملاحظات مهم است.

اگرچه دستیابی به اجماع در میان کنگره ایالات متحده اغلب به طرز ناامیدکننده ای چالش برانگیز است، اما در کاهش تعارضاتی که در غیر این صورت بدون دموکراسی نمایندگی به وجود می آمد، مؤثر است.

انگیزه

انگیزه نقش ظریف‌تری در دولت و نقش برجسته‌تری در نهادهایی مانند شرکت‌های فناوری دارند. مشوق‌ها در دموکراسی‌های دولتی، مکانیک‌های نظریه بازی‌ها هستند که همکاری و فرار بین نمایندگان را تسهیل می‌کنند و همکاری بیشتر از جدایی پدیدار می‌شود، در غیر این صورت، دولت از بین می‌رود.

کند شدن انگیزه های متضاد در دموکراسی های نمایندگی اغلب برای بلندمدت علیرغم کاستی هایش ضروری است. در مقایسه، مؤسساتی مانند شرکت‌های بزرگ فناوری عمدتاً با سود هدایت می‌شوند.

اجازه ندهید تبلیغات گمراه کننده و کمپین های بازاریابی شما را متقاعد کنند. رسوایی داده های فیس بوک یک نمونه کتاب درسی برای سوء استفاده از کاربرانش برای چنین مقاصدی است.

اطلاعات

اطلاعات به‌ویژه با توجه به ظهور اخبار جعلی و تشدید دو قطبی شدن سیاست آمریکا، دشوار است. در چارچوب دموکراسی نمایندگی، اطلاعات برای رای دهندگان حیاتی است تا در مورد موضوعات به درستی مطلع شوند و نمایندگان آنها به درستی نگرانی های رای دهندگان خود را درک کنند و به طور مناسب پاسخ دهند.

امروزه اطلاعات نادرست یک مشکل قانونی است و پیمایش اطلاعات معتبر در اینترنت گسترده کار آسانی نیست.

ساختار حاکم

ساختار حاکم به طور مناسب با اجماع همبستگی دارد و دارای یک جزء متمایز است که در آن در بلاک چین در مقایسه با موسسات سنتی انعطاف پذیرتر است. ساختارهای دولتی به صراحت تعریف شده و تغییر آن بسیار دشوار است.

علاوه بر این، ساختارهای شرکتی به عنوان سلسله مراتب از بالا به پایین ثابت کرده اند که ماشین های سود موثری هستند، بنابراین تغییر پویایی واقعاً ضروری نیست.

اینجاست که حکمرانی جالب می شود. چه اتفاقی می‌افتد وقتی ساختارهای حاکم می‌توانند بر اساس مؤلفه‌های فوق به‌صورت سیال‌تر تطبیق دهند، وقتی روی بلاک‌چین‌هایی که به‌عنوان شبکه‌های شفاف و غیرمتمرکز وجود دارند، اعمال شوند؟

حاکمیت Blockchain

از نظر ظاهری، مهم است که این تمایز را قائل شویم که بلاک چین‌ها یک فناوری جدید هستند، با بسیاری از قطعات متحرک و بدون هیچ مکانیزم حاکمیتی قابل اثبات واقعی خارج از بیت‌کوین. که تنها یک دهه از عمر آن می گذرد.

حاکمیت در بلاک چین را می توان به طور کلی به 2 دسته اصلی تقسیم کرد:

1. حاکمیت خارج از زنجیره
2. حاکمیت بر زنجیره ای

حاکمیت خارج از زنجیره

حکمرانی خارج از زنجیره بیشتر شبیه ساختارهای سنتی حاکم است. ارزهای رمزپایه تاسیس شده مانند بیت کوین و اتریوم از این مدل حکومتی از طریق تعادل (نیمه متعادل؟) قدرت بین توسعه دهندگان اصلی، استخراج کنندگان، کاربران و نهادهای تجاری به عنوان بخشی از جامعه استفاده می کنند.

پایداری بیت کوین تا کنون را می توان تا حد زیادی به شناخت نیاز به یک تکامل آهسته که متشکل از اجرای تدریجی بهبودها است نسبت داد.

این امر عمدتاً با سیستم پیشنهاد BIP، رویکرد محافظه کارانه برای تغییر توسط توسعه دهندگان اصلی و کمک به راه حل هایی مانند شبکه لایتنینگ توسط چندین طرف برای تسهیل پذیرش بیشتر و کاربران اصلی داخلی امکان پذیر شده است.

با این حال، حاکمیت خارج از زنجیره نسبتاً متمرکز است و بسیاری از کاربران جریان اصلی را که فاقد دانش فنی یا قدرت مالی برای تأثیرگذاری کافی بر تصمیمات شبکه هستند، حذف می‌کند. برای بسیاری، این ممکن است ضروری به نظر برسد، زیرا دموکراسی های مستقیم خطرات آشکاری برای پایداری دارند.

علیرغم تمرکز، به کاربران بلاک چین انعطاف‌پذیری داده می‌شود که در مدل‌های سنتی حاکمیت دیده نمی‌شود. هارد فورک ها به کاربرانی که از حاکمیت یک شبکه راضی نیستند، قدرت می دهد تا با تقسیم پروتکل منبع باز اصلی، سیستم خود را ایجاد کنند. هزینه های انجام این کار در مقایسه با تقسیم یک دولت یا یک ساختار شرکتی به طور چشمگیری کاهش می یابد.

هارد فورک ها ممکن است راه حل های عالی برای آزادی انتخاب در حکومت به نظر برسد. با این حال، آنها را افزایش می دهند سطح حمله اجتماعی برای مقابله با این خطر باید به حداقل برسد، چیزی که BTC به خوبی در نظر گرفته است.

La اجماع در سیستم های خارج از زنجیره معمولا توسط رهبران جامعه به دست می آید. به عنوان مثال، اجماع خارج از زنجیره بیت کوین (نه اجماع در مورد تراکنش ها) توسط بازیگران بزرگ استخراج مانند Bitmain، توسعه دهندگان اصلی و نهادهای تجاری که با یکدیگر تعامل دارند و به توافق می رسند، حاصل می شود.

استفاده مجدد از بیت کوین به عنوان مثال، حاکمیت خارج از زنجیره انگیزه بین موجودیت‌های شرکت‌کننده متفاوت هستند و می‌توانند مشکلاتی ایجاد کنند، که SegWit2X یک مثال عالی از این موضوع است. ماینرها خواهان کارمزد هستند، توسعه دهندگان خواهان اجرای کنترل شده تغییرات و همچنین افزایش موفقیت شبکه هستند، و کسب و کارها هر آنچه را که برای سود نهایی خود بهترین است می خواهند.

در حالی که انگیزه های نادرست تا حد زیادی منجر به هارد فورک بیت کوین کش شد، این مشکل تا کنون برای بیت کوین مشکل خاصی ایجاد نکرده است.

اطلاعات در مورد بیت کوین و سایر بلاک چین های عمومی یک پیشنهاد منحصر به فرد است. شفافیت ذاتی و ماهیت غیرمتمرکز و غیرقابل اعتماد بیت کوین، بینش هایی را در مورد مکانیک این پلتفرم ارائه می دهد که برای دولت ها یا شرکت های بزرگ در دسترس نیست.

این شفافیت عمیقاً مفید است، اما می‌تواند انگیزه‌های قطبی شده توسط طرف‌های مختلف را به محض اینکه اثرات شبکه موقعیت‌های مستحکم را مستحکم کند، ایجاد کند. اطلاعات در بلاک چین کامل نیست، اما بسیار بهتر از مدل‌های سنتی حاکمیت است و می‌تواند بازتعریف پراکندگی اطلاعات در اینترنت.

خارج از زنجیره ساختار حاکم به اندازه موسسات بزرگی مانند رسانه ها یا غول های فناوری متمرکز نیست، اما همچنان درجه قابل توجهی از تمرکز را حفظ می کند. با این حال، مکانیسم پیشنهاد BIP بیت‌کوین و توانایی توسعه‌دهندگان آگاه از نظر فنی برای مشارکت معنادار در توسعه آن، آن را از ساختارهای سلسله مراتبی مؤسسات قدیمی جدا می‌کند.

ثابت شده است که تکامل سیستم های حاکمیتی خارج از زنجیره زمان می برد و معمولاً نتیجه بسیاری از اقدامات فردی است که به روند گسترده تری کمک می کند که تحلیل آن از دیدگاه کلان عملاً غیرممکن است. راه حل های خارج از زنجیره برای حاکمیت باید به تطبیق با فضای بلاک چین ادامه دهند و ممکن است برخی از اشکال جدید حکمرانی را با خود به همراه داشته باشند.

حاکمیت بر زنجیره ای

حاکمیت بر روی زنجیره، تکرار اخیر حکمرانی در بلاک چین است و مفاهیم جذاب و قطبی کننده ای را به همراه دارد. تاکنون، بسیاری از پیاده‌سازی‌های حاکمیت زنجیره‌ای یا به تازگی راه‌اندازی شده‌اند یا حتی هنوز راه‌اندازی نشده‌اند.

راه‌حل‌های حاکمیت روی زنجیره برای بلاک‌چین‌ها در درجه اول نوعی از دموکراسی مستقیم را از طریق مکانیسم‌های رای‌گیری درون زنجیره‌ای که برای آن شبکه خاص بهینه شده‌اند، پیاده‌سازی می‌کنند.

یکی از نگرانی‌های اصلی راه‌اندازی حاکمیت زنجیره‌ای، سابقه تاریخی حاکمیت به طور کلی است. مدل های حکمرانی به وضوح الف طولانی زمان توسعه به ویژه با توجه به اینکه مدیریت حاکمیت سلسله مراتبی به خودی خود چالش برانگیز است، برون یابی حاکمیت به یک فناوری جدید از کاربران غیرمتمرکز مشکل دیگری را به طور کامل ارائه می دهد.

EOS یک مثال عالی از دشواری پیاده‌سازی پروتکل حاکمیتی است و انتظار می‌رود که خارج از دروازه کار کند.

با سرعت کنونی و دسترسی به اطلاعات امروز، توسعه و تحکیم حکمرانی درون زنجیره‌ای ممکن است تسریع شود، اما هنوز زمان زیادی طول می‌کشد تا مدل‌های مؤثر حکمرانی درون زنجیره‌ای اعتبار بلندمدت خود را ثابت کنند، اگر چنین کنند. .

بخوانید: EOS چیست؟

La اجماع در مدل‌های حاکمیت زنجیره‌ای معمولاً از طریق رای‌گیری مستقیم از طریق پروتکل حاصل می‌شود. این نوع اجماع بیشتر نشان دهنده یک دموکراسی مستقیم با برخی بهینه سازی های جزئی برای هر بلاک چین است.

این یک شکل کاملاً جدید از اجماع برای حکمرانی است، بنابراین هیچ مورد استفاده واقعی با زمان کافی برای ارزیابی موفقیت یا عدم موفقیت آن وجود ندارد. نتایج رای گیری به صورت الگوریتمی کنترل می شوند و اجرای خودکار آنها مستقیماً در پروتکل تعبیه شده است.

انگیزه در مدل‌های حاکمیت زنجیره‌ای به طور مشخصی از شکل خارج از زنجیره متفاوت است، زیرا طراحی برای انتقال قدرت از ماینرها و توسعه‌دهندگان به کاربران است. اگرچه این ممکن است منصفانه‌تر به نظر برسد، اما هنوز سوالاتی در مورد اثربخشی آن در هدایت کافی توسعه پلت فرم در مسیر درست وجود دارد.

انگیزه های متناقض بین کاربران به طور طبیعی به وجود می آیند و بسیاری از آنها دانش فنی یا سهام مورد نیاز (پوست در بازی) را در پروتکل ندارند تا به طور دقیق بهترین منافع پلتفرم را نشان دهند.

اطلاعات در سیستم های حاکمیت درون زنجیره ای مشابه اطلاعات سیستم های حاکمیت خارج از زنجیره است که شفافیت بلاک چین حذف نمی شود. با این حال، آنها در این که رای گیری و پیشنهادات برای توسعه به طور شفاف در زنجیره برای همه اتفاق می افتد متفاوت هستند.

در حالی که این با پیشنهاد BIP بیت کوین بهبود یافته است، نگرانی ها در مورد تمرکز اتریوم در حاکمیت خارج از زنجیره (به تصمیم اخیر برای کاهش پاداش بلاک مراجعه کنید) نشان می دهد که چگونه درجه ای از شفافیت در بسیاری از بلاک چین های عمومی با حاکمیت خارج از زنجیره وجود ندارد.

با حاکمیت درون زنجیره ای، اطلاعات مربوط به کاهش پاداش بلوک توسط ذینفعان یا یک مکانیسم ترکیبی روی زنجیره/خارج از زنجیره با شفافیت کامل پیشنهاد و به رأی گذاشته می شود.

ساختار حاکم سیستم‌های زنجیره‌ای از نظر رویکرد دموکراسی مستقیم با نهادهای سنتی متفاوت است، چیزی که توسط نهادها یا دولت‌های معاصر به کار نمی‌رود. ساختار حاکم بر زنجیره با حکمرانی خارج از زنجیره متفاوت است زیرا دقیقاً به این دلیل است که حاکمیت را به جای کانال های خارج از زنجیره تغییر می دهد.

اجماع از طریق یک سیستم رای گیری غیرمتمرکز حاصل می شود که به پلت فرم اجازه می دهد تا نسبت به اکثر مدل های سنتی حکومت داری سازگار شود و بسیار انعطاف پذیرتر شود. حکومت غیرمتمرکز از لحاظ تاریخی فقط در گروه های کوچکی مانند جوامع به خوبی کار کرده است.

انتقال حکومت به یک شبکه غیرمتمرکز بزرگ از کاربران مستعار و گاهی کاملاً ناشناس چالش های عمیقی را به همراه دارد.

با در نظر گرفتن آن، درک مدل‌های حاکمیت درون زنجیره‌ای با مشاهده برخی از پلتفرم‌هایی که پروتکل‌های حاکمیت درون زنجیره‌ای را اجرا می‌کنند، ساده‌تر است.

DFINITY

DFINITY به عنوان "کامپیوتر اینترنتی" که در واقع یک کامپیوتر ابری غیرمتمرکز است، تثبیت شده است. اجماع مبتنی بر Threshold Relay آن جالب است و موضوع کاملاً دیگری است، بنابراین بیایید روی حاکمیت آن تمرکز کنیم.

DFINITY از "سیستم عصبی بلاک چین" (BLS) استفاده می کند که یک مکانیسم حاکم الگوریتمی برای محافظت از کاربران در برابر حملات و بهینه سازی پویا حاکمیت و امنیت روی زنجیره است. DFINITY اساساً بر اساس مشکلات مرتبط با هک (مانند DAO) که در آن هکرها می توانند با وجوه دزدیده شده فرار کنند بازنویسی های زنجیره ای در صورتی که یک طرف متخلف از تعداد مورد نیاز همتایان برای معکوس کردن تراکنش حمایت کند.

این به چند دلیل جالب است. اول، بازنویسی های زنجیره ای با اکثریت آرا به طور موثر تغییر ناپذیری بلاک چین را حذف می کند. در حالی که حمله DAO Ethereum Classic را بر اساس "کد قانون استمدل DFINITY کمی متفاوت است، زیرا برای بازنویسی بلاک چین (در این زمینه، اکنون اتریوم)، تصمیم گیری به جای زنجیره خارج از زنجیره، روی زنجیره گرفته می شود.

این برای کاهش هک های مشروع از نظر بسیاری عالی است، اما به طور کلی نگرانی های جدی در مورد قدرت اکثریت در DFINITY ایجاد می کند. به عنوان مثال، اگر شبکه با 2 عقیده متفاوت قطبی شود (یک گرایش معمولی برای انسان ها)، و یک طرف دارای 55 درصد اکثریت باشد در حالی که طرف دیگر 45 درصد، میزان قدرتی که در نهایت اکثریت 55 درصدی خواهد داشت چقدر است. بیش از 45 درصد دیگر؟

مکانیسم بازنویسی زنجیره ای DFINITY از طریق رای گیری حد نصاب جالب است، اما از نظر تجربی شکلی از دموکراسی مستقیم است که به عنوان "قانون اوباش” با پایداری اثبات نشده که هنوز راه اندازی نشده است.

با این حال، مشارکت در رأی‌گیری معمولاً ناچیز است، که پیامدهای حاکمیت اکثریت را در بلندمدت تغییر می‌دهد. باز هم، DFINITY هنوز راه اندازی نشده است، بنابراین تجزیه و تحلیل چگونگی انجام این کار غیرممکن است.

Tezos

تزوس "دفتر خود اصلاحی" است که حکمرانی زنجیره ای را رسمی می کند. مشابه با DFINITY، رویکرد تزوس به کاربران شرکت‌کننده مدل اثبات سهام خود اجازه می‌دهد در مورد همه چیز، از جمله بازنویسی های زنجیره ای این مشکلات مشابه DFINITY را ارائه می‌کند، اما بدون الگوریتم و «نورون‌های» تخصصی که مانند BLS تصمیم‌گیری می‌کنند.

بخوانید: تزوس چیست؟

تزوس از مدل اثبات سهام استفاده می‌کند، بنابراین رأی‌گیری بر اساس سهام کاربر وزن‌گذاری می‌شود. بسیاری از کاربران متوسط ​​منابع مالی کافی برای تأثیرگذاری اساسی بر تصمیمات از طریق رأی گیری مبتنی بر سهام ندارند، بنابراین این مدل به سمت تمرکز و مشکلات مشابه مرتبط با معضل حاکمیت اکثریت دموکراسی مستقیم گرایش دارد.

با این حال، تزوس به دموکراسی های تفویضی اجازه می دهد. کاربران می توانند آرای خود را به دیگران تفویض کنند، که شبیه دموکراسی نمایندگی بیشتر در حکومت است. اگر کاربران فعالانه در تفویض آرا شرکت کنند که می تواند در درازمدت برای پلتفرم مفید باشد، احتمالاً تغییرات با مقاومت شدیدتری روبرو خواهد شد.

دسامبر

Decred یک مدل حاکمیت زنجیره‌ای پیچیده‌تر را پیاده‌سازی می‌کند که بر توزیع قدرت بین ذینفعان و ماینرها مبتنی است. Decred دارای مکانیزم اجماع اثبات کار/اثبات سهام است. نکته مهم این است که از یک مدل خود تأمین مالی برای شبکه مشابه Dash استفاده می کند که بودجه توسعه آن را تأمین می کند.

بخوانید: Decred چیست؟

انجمن Decred این وجوه را به عنوان یک DAO غیرمتمرکز می کند و می تواند پیشنهادات بهبود را ارائه دهد و از طریق فرآیند رای گیری بلیط، در مورد بودجه توسعه های خاص رای دهد. کاربران می توانند وجوه را قفل کرده و در 3 مکانیسم حاکمیتی با دریافت "بلیط های فعال، شامل 2 غیر زنجیره ای و 1 روی زنجیره.

از طریق انتخاب تصادفی بلیط، کاربران می توانند به رای گیری در دستور کار زنجیره ای به قوانین اجماع، رای دادن به تایید کار ماینر PoW، و مودبانه رای گیری پیشنهاد

رای گیری Politeia مستقیماً روی زنجیره اتفاق نمی افتد، بلکه به روش های خاصی در بلاک چین درهم می آمیزد و به رای تغییر قانون اساسی مربوط می شود.

همانند Tezos و DFINITY، توانایی Decred برای "اصلاح" بلاک چین نگرانی هایی را در مورد تغییر ناپذیری و قدرت اکثریت رای دهندگان شرکت کننده در پروتکل ایجاد می کند. با این حال، مدل ترکیبی آن ممکن است در متعادل کردن قدرت رای گیری مستقیم در زنجیره موثر باشد که می تواند منجر به مشکلات شود.

تمایز واضح در مورد نگرانی ها در مورد قدرت اکثریت در اصلاح بلاک چین دو جنبه دارد. اولاً، اصلاح بلاک‌چین‌ها تغییر ناپذیری آن‌ها را که یکی از اجزای قدرتمند کاربردشان است، حذف می‌کند.

دوم، توانایی اصلاح بلاک چین برخلاف اجرای آهسته، محافظه کارانه و تدریجی بهبودهایی است که رویکرد اتخاذ شده توسط بیت کوین است.

در حالی که مدل بیت کوین ممکن است فضایی برای بهبود داشته باشد، اما تاکنون بهترین نمونه از حکمرانی پایدار در حوزه ارزهای دیجیتال است. اصلاح پروتکل‌ها ممکن است مؤثر واقع شوند، اما تعدیل وقوع آنها احتمالاً یک محافظ قوی در برابر پیامدهای منفی آنها مانند دور شدن بیشتر از اصول اولیه در طول زمان است.

آینده حکومت زنجیره ای

حاکمیت بر روی زنجیره پیامدهای تعیین کننده ای دارد و به موضوعی بسیار قطبی در فضای ارزهای دیجیتال تبدیل شده است. فرد ارسام یک پست مدیوم روشنگری در مورد مکانیک های حاکمیت زنجیره ای و پتانسیل آینده آنها ارائه کرد. برعکس، ولاد زمفیر با برخی از نگرانی‌های جدی خود در مورد حاکمیت زنجیره‌ای رو به جلو به پست اهرسام پاسخ داد.

هر دو موضع به پیچیدگی مرتبط با حکمرانی بلاک چین و تعداد تکرارهای مختلف حاکمیت غیرمتمرکز در نهایت اشاره دارد.

حسیب قریشی همچنین تحلیلی عالی از حکمرانی در بلاک چین ارائه می‌کند و دقیقاً توضیح می‌دهد که چرا آنها نباید مدل‌های سنتی دموکراسی را به‌عنوان ساختارهای حکمرانی اتخاذ کنند. علاوه بر این، Vitalik Buterin همچنین بینش های خوبی در مورد حاکمیت بلاک چین دارد.

مدیریت سیستم های غیرمتمرکز در کوتاه مدت به اندازه کافی دشوار است تا به درستی کار کنند. افزودن پایداری بلندمدت از طریق آزمایش با مدل‌های راه‌اندازی راه‌اندازی، لایه‌ای از پیچیدگی را اضافه می‌کند که هر گونه پیش‌بینی واقع‌بینانه‌ای از اینکه چگونه حاکمیت آینده برای بلاک‌چین‌ها ممکن است به نظر برسد را پنهان می‌کند.

این که آیا بر روی زنجیره، خارج از زنجیره، یا ترکیبی از هر دو مدل حکومتی در نهایت غالب خواهد شد یا نه، احتمالا سال ها طول می کشد تا آشکار شود. در طی آن زمان، مطمئناً برخی از افشاگری‌های پیشگامانه در فناوری و ساختارهای حاکمیتی در حال تکامل برای تناسب با الگوی جدید اینترنت غیرمتمرکز وجود خواهد داشت.